- konstatować
- глаг.• констатировать* * *несов. констатировать+
stwierdzać, ustalać
* * *несов.констати́роватьSyn:
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
stwierdzać, ustalać
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
konstatować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, konstatowaćtuję, konstatowaćtuje, konstatowaćany {{/stl 8}}– skonstatować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} zauważać, stwierdzać, ustalać jakiś fakt : {{/stl 7}}{{stl 10}}Konstatować braki w wyposażeniu … Langenscheidt Polski wyjaśnień
konstatować — ndk IV, konstatowaćtuję, konstatowaćtujesz, konstatowaćtuj, konstatowaćował, konstatowaćowany książk. «ustalać, stwierdzać istnienie jakiegoś faktu» Konstatował głośno spostrzeżone nieścisłości. ‹fr.› … Słownik języka polskiego
konstatowanie — n I rzecz. od konstatować … Słownik języka polskiego
skonstatować — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}konstatować {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
stwierdzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, stwierdzaćam, stwierdzaća, stwierdzaćają, stwierdzaćany {{/stl 8}}– stwierdzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, stwierdzaćdzę, stwierdzaćdzi, stwierdź, stwierdzaćdzony {{/stl 8}}{{stl 7}} ustalać na podstawie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień